سلام

     بالاخره سال 87 هم داره به آخر می رسه و
همینجور تا چشم به هم می زنی سالها پشت سر هم میان و میرن. انگار همین دیروز بود
که تو دبیرستان داشتیم با بچه ها قرار می ذاشتیم فردا ساعت چند دور هم جمع شیم تا
یه فوتبال مشتی بزنیم. اما گذشت. دیگه از فوتبال خبری نیست و حالا کارها و مسئولیت
های مهم تری پیش اومده که دیگه اجازه نمی ده پی فوتبال برم و لذا اضافه وزنی که
دارم دچارش می شم هم خبر از فعالیت کم بدنی میده. کاش بازم می شد مثل اون سالها با
رفقا دور هم جمع شیم و فوتبال بازی کنیم.دلم تنگه!

     سر خودم رو به آنچه که همیشه بهش علاقه
داشتم گرم کردم. مطالعه و تحقیق. دوسش دارم. بیشتر دوس داشتم که دکترا قبول شم و
دوباره پشت میز و نیمکت بشینم و معلم مهربان بیاد و بهم درس بده و من سوالاتم رو
ازش بپرسم. یه دنیا سوال دارم ولی الان موضوع جدیدی هست که باید روش کار کنم. یه مبحث
جدید در ریاضی ساختم و تا بارور شدنش باید خودم روش کار کنم. البته همکارام هم
کمکم می کنند اما بار اصلی رو دوش خودمه. یه جایی برسونمش بعد میشینم واسه دکترا
درس می خونم.

     سومین طرح پژوهشی رو در دانشگاه در مورد این
موضوع پیشنهاد کردم و فکر می کنم این دفعه یه قدم اساسی و بزرگ رو بتونیم در زمینه
" همانی اندیس‌دار " برداریم. به امید خدا.... .

     تعطیلات عید همونطور که فرصت خوبی واسه دید
و بازدید و تفریح و گشت و گذاره فرصت خوبی هم برای مطالعه است. برای جبران عقب ماندگی
ها. فقط باید سعی کنیم که برنامه ریزی خوبی داشته باشیم تا از هر دو به اندازه
لازم لذت ببریم. اونقدری که کافی باشه نه بیشتر. من فهمیدم که زیاده روی در
خوشگذرونی عقل رو ذایل می کنه و سیستم منطقی فکر رو به هم می ریزه. بدون آنکه
احساس کنی از مسائل مهم غافل می شی و عقب می مونی. نباید فرصت سوزی کنیم.

امیدوارم
تعطیلات خوب و مفیدی داشته باشین و به همه خوش بگذره. مواظب خودتون باشین و رعایت
قوانین راهنمایی و رانندگی هم یادتون نره.