سلام
کلاس ریاضی2 واحد پرند در تاریخ دوشنبه 26 مرداد 88 تشکیل نخواهد شد. با توجه به غیبت هفته گذشته من برنامه کلاس های جبرانی به شرح زیر است:
یکشنبه 25 مرداد در واحد پرند: صبح معادلات و عصر ریاضی2
پنجشنبه 29 مرداد در واحد پرند: صبح معادلات و عصر ریاضی2
یکشنبه 1 شهریور در واحد پرند: صبح معادلات و عصر ریاضی2. ( در صورت اتمام سرفصل معادلات در جلسات گذشته در این تاریخ صبح و عصر هر دو ریاضی2 خواهیم داشت).
کلاس ریاضی عمومی و مقدمات آمار در واحد رودهن در تاریخ 27 مرداد حتما" تشکیل خواهد شد. ضمنا" برنامه کلاس های جبرانی در این واحد هم بعد از هماهنگی اعلام خواهد شد.
متشکرم.

سلام

کلاس ریاضی2 روز دوشنبه 19 مرداد ماه 88 در واحد پرند هم تعطیل خواهد بود. فکر نمی کتم  بتونم خودم رو به کلاس برسونم.

موفق باشید.

سلام
البته اتفاقی که برای عباس در خاطره دومی که نقل کردم رو خودم هم تجربه کردم. 39 امین کنفرانس ریاضی ایران در کرمان برگزار شد. منم یه مقاله فرستادم که پذیرش ارائه نگرفت. حتی به صورت پوستر.
اما بعدا" برای سخنرانی و چاپ در مجموعه مقالات در کنفرانس بینالمللی WASET پذیرش گرفت و جاتون خالی قبل عید رفتیم دبی ؛ سخنرانی کردیم و اومدیم.
بنده خدا استاد راهنمام دکتر ابراهیمی که در کرمان چقدر برام تلاش کرد. البته که ایشون جزو داورها نبود وگرنه با کارهای من آشنایی داره و .... .

این مطلب ادامه دارد...

سلام
خاطره دومم رو از یکی از همکارا نقل قول می کنم. این همکار من الان در حال تحصیل دوره دکترا هستش.
نمیدونم چندمین کنفرانس ریاضی بود که در بابلسر برگزار می شد. عباس -همین دوست و همکار من- یه مقاله ای نوشته بود که برای چاپ در نشریه

پذیرش گرفته بود. این مقاله با ایده های عباس و با راهنمایی استاد راهنماش تهیه شده بود اما کار عباس اونقدر قوی و زیاد بود که استاد راهنماش به خودش اجازه نداده بود تا اسمش رو عباس تو مقاله بیاره. ولی استاد راهنما به عباس پیشنهاد کرد که متن فارسی مقاله رو برای کنفرانس بابلسر بفرسته تا با ارائه اون کسانی رو که علاقمند هستند به کار کردن روی این ایده ها جذب کنه. مقاله فرستاده شد و در کمال تعجب پذیرش نگرفت. عباس برای ما تعریف کرد که با کمیته علمی کنفرانس تماس گرفته و به اون ها گفته که متن انگلیسی این مقاله در مجله ایتالیایی پذیرش چاپ گرفته. اون ها عجیب از عباس عذر خواهی کردن و بعد بهش پذیرش دادن و اجازه سخنرانی. البته با شرمندگی زیاد چون دلیلی برای رد این مقاله نتونستن ارائه کنن.
این مطلب ادامه دارد.

سلام مجدد
مثل این که امروز خیلی وقت گیر آوردم که پشت سر هم دارم می نویسم . دلم نیومد که این کار رو نکنم. شاید یه روز مطلبی رو که الان می نویسم به صورت یک نامه سرگشاده بخوام در یکی از روزنامه ها چاپ کنم. حالا تا ببینیم.
     اولین کنفرانس ریاضی ایران که من در اون شرکت کردم در مشهد بود. فکر کنم سال 1381 بود و بعد از اون هم  فقط مواقعی شرکت کردم که مقاله هم داشتم. از جمله در کنفرانس زنجان و حالا امسال در چهلمین کنفرانس که در دانشگاه صنعتی شریف برگزار میشه. در چند تا کنفرانس داخلی دیگه هم شرکت کردم ولی چون الان می خوام در مورد کنفرانس ریاضی صحبت کنم با بقیه کاری نداریم. یکی دو تا خاطره و چند تا  نکته رو مطرح می کنم.
خاطره اول از همون کنفرانس سال 81: من یه دوست خوبی دارم به نام محمدرضا مهدوی . دوره فوق لیسانس سال بالایی ما محسوب می شد. استاد راهنماش هم دکتر دهقان در دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان بود. عجیب این پسر به ارائه مثال های نقض علاقمند بود و خودش هم مثال های نقض خیلی خوبی می ساخت. - برای کسانی که آشنا نیستند باید بگم که در مسائل نوین ریاضی و بخصوص در نظریه قاب ها که گرایش تخصصی محمد بود ساختن مثالهای نقض برای قضایای ریاضی که توسط اساتید باتجربه ای مانند کاسازا ( دانشمند امریکایی)  یا ... ارائه می شن کار بسیار سختی هستش. یعنی در واقع تسلط خیلی بالایی میخواد-- یادمه کاسازا در ارتباطی که با محمد داشت یکی از مقالاتش رو که پذیرش چاپ در یکی از معروفترین مجلات ریاضی گرفته بود برای اون فرستاد. محمد بعد از یک هفته برای قضیه اساسی ارائه شده در مقاله مثال نقض آورد و بعد از مطرح کردنش با دکتر دهقان اون رو برای کاسازا ایمیل کرد.  کاسازا  برای محمد نامه تشکر فرستاد و بعد برای مقالش اصلاحیه زد و در اون اصلاحیه از محمد تشکر کرد.
با پیشنهاد استادراهنماآقای دکتر دهقان محمد تصمیم گرفت تعدادی از مثال نقض هایی رو که ساخته بود به صورت یک مقاله برای کنفرانس مشهد بفرسته. فرستاد و پذیرش هم گرفت. روز سخنرانی رسید و رئیس جلسه ای که محمد در اون سخنرانی داشت یعنی دکتر نیکنام - ببخشید که من اسم می برم ولی فکر می کنم باید اسم ایشون رو ذکر کنم-  از دکتر دهقان ( که در نوشتن این مقاله همکار محمد بود) خواهش کرد تا برای ارائه مقاله بیاد. دکتر دهقان بعد از احترامی که به جمع حاضر کرد گفت این مقاله تماما" کار شاگرد من بوده و ایشون هستن که این مقاله رو آماده کردن. اجازه بدید خودشون صحبت کنن و از محمد خواست تا برای ارائه بره جلو. دکتر نیکنام پرسید آیا ایشون دکتر هستند؟ محمد گفت نه من دانشجوی فوق لیسانس دکتر دهقان هستم. دکتر نیکنام اجازه سخنرانی به محمد نداد و گفت فقط دکترا باید داشته باشی تا بتونی سخنرانی کنی.( بدشانس محمد یه هفته داشت خودشو برای سخنرانی آماده می کرد) دکتر دهقان خیلی تلاش کرد تا دکتر نیکنام رو برای سخنرانی قانع کنه ولی ایشون روی داشتن مدرک دکترا خیلی اصرار داشتند و فرمودند که اگر دکتر دهقان خودش برای سخنرانی نیاد جلسه سخنرانی رو لغو می کنه. و با درخواست محمد دکتر دهقان جلوی جمع رفت و سخنرانی کرد. البته نه در مورد اون مقاله فقط یه توضیحات کلی در مورد نظریه قاب ها ارائه کرد. یادمه چشمهای نیکنام .
مدتی بعد سخنرانی دست و پا شکسته دکتر نیکنام به عنوان سخنرانی نمونه این کنفرانس در شبکه چهار پخش شد.
این مطلب ادامه دارد...

سلام
کم پیش میاد که من وقت داشته باشم تو وبلاگم مطالبی به جز برنامه کاریم در
دانشگاه هم چیزی بنویسم.همینجوری هم می بینید که وبلاگ من دیر دیر به روز
میشه. خوب دیگه...
     قراره هفته بعد از 12 تا 19 مرداد برای شرکت و سخنرانی در یک کنفرانس
بین المللی راهی استانبول ترکیه بشیم. فعل جمع به کار می برم چون خانومم
هم همراهم میاد و علاوه بر او همکارهای دیگری هم هستند که من رو همراهی می
کنند. آقای پارسا از واحد پرند و خانوم دکتر رزاق نیا از واحد رودهن. شاید
دکتر بیت الهی از واحد رودهن هم همراه ما بیاد. هنوز اومدنش قطعی نیست.
یه مو قعی وقتی به لیست شرکت کنندگان کنفرانس نگاه کردم دیدم بیشترشون
ایرانی هستند. حالا اگه نگم بیشترشون باید بگم تعداد زیادی ایرانی اونجا
حضور دارند. اولش فکر کردم ای بابا. هر کنفرانس خارجی هم که میری  همش
ایرانین. آخه یه کنفرانس دیگه قبل عید هم وسط زمستون رفتیم. دبی بود.
اونجا هم ایرانی ها خیلی اومده بودند تا جاییکه یه بابایی می گفت باید
بهشون می گفتیم این کنفرانس رو تو ایران برگزار می کردند. اون کنفرانس یه
کنفرانسی بود که زیر نظر یونیسف فعالیت می کرد و من هم یه سخنرانی درش
داشتم.
داشتم می گفتم اولش خیلی بهم نچسبید ولی حالا فکر می کنم اتفاقا" چقدر
خوبه. چقدر خوبه که اینهمه کار علمی تو کشور انجام میشه. محققین ریاضی
کشور ما خیلی عالی دارن کار می کنن. واسه همه کنفرانس ها کار جدید دارن که
رو کنن و اینقدر فعالانه در مجامع علمی بین المللی ظاهر می شن. واقعا"
باید بهشون تبریک و آفرین گفت. اغلب اون ها سطح علمی مقالاتشون هم خوبه.
یعنی باید بگیم خوبه که پذیرش برای سخنرانی می گیرن . اگه خوب نبود که اون
ها ( داورها) قبول نمی کردند. فکر کنم تو ترکیه که میریم حداقل سی چهل تا
از سخنرانی ها برای ایرانی ها باشه. من به این موضوع افتخار می کنم.
     از نظر هزینه ها دانشگاه یه کمک هایی می کنه. واسه دبی و واسه ترکیه
برای هزینه های ثبت نام و مسافرت برای هر کدوم  مبلغ یک میلیون تومان کمک
کرده. البته اصلا" جوابگوی هزینه ها نیست ولی جای شکرش باقیه. فکر کنید
فقط هزینه هتل در مدت اقامت حدود 800 هزار تومانه. هزینه ثبت نام 200 دلار
برای هر نفر. حالا هزینه های جانبی از قبیل بلیط هواپیما ( بلیط استانبول
به طور میانگین برای هر نفر رفت و برگشت 330 هزار تومان) هزینه ترانسفر (
یا همون کرایه تاکسی ها به قول خودمون ) و غذایی که می خوای بخوری و... به
کنار.
     برای سفرهای دورتر مقدار حمایت مالی دانشگاه بیشتر میشه ولی خوب این
فقط قسمتی از هزینه هاست که اونم به طور میانگین سه هفته برای تایید
پرداخت از طرف دانشگاه وقت می بره. بعدشم که تایید میشه باید بایستی تا
همه افراد چکی رو که می خواد به شما پرداخت بشه رو امضا کنن. فکرشو بکنید
در واحد ما گردش کار در امور مالی که شامل سه یا چهار اتاق بغل دست هم
هستش حدود 10 روز وقت می بره تا به تحویل چک برسه.
باز هم خدا رو شکر. هزار مرتبه شکر.
     در قسمت معاونت پژوهشی واحد ما که فکر کنم امسال سال سومیه که راه
افتاده و پا گرفته یه کارمند خانوم دلسوز هست که واقعا" باید قدرشو دونست.
البته باید به دکتر افشار ( معاون پژوهشی واحد ما) هم تبریک گفت که تونسته
همچین کسی رو کشف کنه. وقتی به واحدهای دیگه دانشگاه آزاد نگاه می کنم که
پیگیری هاشون چقدره با اون همه کارمند و اینجا این یه نفر چقدر پیگیره
همیشه ازش تشکر می کنم و به همکارام می گم قدرشو بدونید. وقتی قراره کاری
انجام بده به موقع و با دقت کافی انجام می ده. لازم نیست بهش بگید فلان
طرح رو پیگیری کن چون خودش این کار رو می کنه. فقط اگر جایی راهنمایی می
خواد راهنماییش کنید بقیه کارها رو خودش انجام میده. فکر می کنم همه
همکارا باید قدرش رو خوب بدونیم. امیدوارم همیشه همینجور خوب، سلامت و با
انرژی باشه. به ما هم روحیه می ده.

در ترم تابستان 88 برنامه من به صورت زیر هستش:

شنبه و دوشنبه هر هفته از ین ترم در پرند کلاس دارم. صبح ها معادلات دیفرانسیل و عصر ها ریاضی عمومی 2 با دانشجویان تکنولوژی اطلاعات و کامپیوتر

سه شنبه و چهارشنبه هر هفته در واحد رودهن از زنگ یک تا زنگ شش یعنی از 8:15 صبح تا حدود ساعت یک بعد از ظهر با دانشجویان رشته کاردانی عمران و ساختمان ریاضی عمومی و مقدمات آمار دارم.

ترم تابستان 5.5 هفته هستش و از ابتدای مرداد ماه هم کلاس ها شروع شده. از دوازدهم تا نوزدهم مرداد کلاس های من تشکیل نخواهند شد. کلاس های جبرانی بعد از هماهنگی برنامه ریزی و ارائه خواهد شد.
موفق باشید.