سلام
امتحانات میان ترم ریاضی2 و معادلات واحد پرند سر موعد برگزار شد. قرار بود میان ترم درس ریاضی6 روز 16 آذر برگزار بشه ولی به خاطر درخواست دانشجویان برای حضور بهتر در جلسه امتحان، این آزمون به هفته بعد منتقل شد. یعنی دوشنبه 23 آذر. زمان امتحان بین 11 ظهر تا 12:30 خواهد بود.

به امید موفقیت شما.

سلام
برنامه من در نیمسال اول 89-88 به شرح زیر هستش:
شنبه: (11:10-8)ریاضی2-(15-11:20) معادلات دیفرانسیل-(18-15) ریاضی2 (پرند)
یکشنبه: (11-8)معادلات و (15-11) ریاضی2 (پرند)
دوشنبه: (10:15-8)ریاضی6- (12:50-10:25)ریاضی6-(15:45-13:30) ریاضی6 (پرند)
چهارشنبه:ریاضی6- ریاضی6- ریاضی6(رودهن)(زنگ 1 تا زنگ9)

به امید موفقیت شما در این ترم.

سلام؛
40امین کنفرانس ریاضی ایران در تاریخ های 26 تا 29 مرداد 1388 در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. بت دانشگاهی ایران. اما باید بگم از این افتضاح تر ندیده بودم. بدون تردید کنفرانس تحت تاثیر جریانات سیاسی اخیر کشور قرارداشت. شاید قدیمی ترین همایش علمی_ تخصصی کشور اولین بار بود که حالت بین المللی نداشت. بین المللی که چه عرض کنم، حتی ملی هم نبود.از بین اساتید و چهره های مطرح ریاضی کشور فقط دکتر بهزاد که بنیان گذار این کنفرانس هستند و دو_سه نفر دیگه. دیگه هیچکی نبود... . فقط خدا بود و بس.
     نحوه اجرای کنفرانس هم خیلی باحال بود. توجه کنید... . من اول بگم رسم معمول کنفرانس های ریاضی چیه... .موقع ورود به کنفرانس میز ثبت نام و عوامل اون معلوم هستند که کجان و کی هستند. معمولا" خیلی با احترام از شما ثبت نام می کنن و یک کیف که محتوی مجموعه مقالات کنفرانس، برنامه سخنرانی ها ، کاغذ یادداشت و خودکار و نقشه فرهنگی گردشگری شهر و ژتون غذا هستش به همراه احتمالا" هدایایی رو به شما می دن. در طول اجرای کنفرانس اشخاصی وجود دارن که شما رو در صورت نیازتون زاهنمایی می کنن. بین سخنرانی ها از شما پذیرایی میشه. در تالارهای سخنرانی اساتید مطرحی می نشینن  و مدیریت جلسات سخنرانی رو به عهده می گیرن و  خیلی چیزهای دیگه. در کنار کنفرانس هم تورهای تفریحی برای شرکت کنندگان وجود داره. در پایان هم به شرکت کنندگان گواهی شرکت و به ارائه دهندگان مقاله،  گواهی ارائه داده میشه.
حالا فکر می کنید در بت دانشگاه های ایران اوضاع چطور بود... .گران ترین هزینه های تاریخ کنفرانس هزینه های شرکت در این کنفرانس بود. برای کسانی مثل من 100000 تومان. در بدو ورود اصلا" جایی مشخص برای ثبت نام ندیدم تا بعدا" که محلش رو تعبیه کردن با راهنمایی دانشجوهای اونجا پیداش کردم. البته نه دانشجویانی که اونجا مسئولیت داشته باشند بلکه دانشجویانی که از سر دلسوزی راهنمایی می کردن.
     من ثبت نامم رو بعد از ارائه سخنرانیم انجام دادم. البته از کیف خبری نبود یه پاکت کاغذی دادن با یه خودکار، اتیکت و جدول سخنرانی ها که البته اصلا" واضح نبود. مقاله ها با یه سری کد مشخص شده بودند که انگار دوست نداشتن کسی بدونه کی کجا سخنرانی داره. از مجموعه مقالات خبری نبود. همون که میگن شامل « چکیده_ مبسوط» ها هستش. گواهی شرکت در کنفرانس یا ارائه مقاله به هیچکس داده نشد و ... .
    اما بشنوید از تالار محل سخنرانی من. لب تاپ گذاشته شده در اونجا مشکل داشت. برای هر سخنرانی 20 دقیقه در نظر گرفته شده بود و من نفر سوم در این تالار بودم. باید بگم نفرات اول و دوم تمام وقتشون به تعمیر نرم افزاری لب تاپ گذشت... و بعد هم که به ترتیب شرع کردن یه اشاره گر لیزری که باید حتما" اونجا موجود باشه در دسترس نبود. یعنی اصلا" در نظر گرفته نشده بود... . الحمد ... که من از روی تجربیات قبلی ام چنین موضوعی رو حس کرده بودم و همیشه تو سخنرانی هام خودم یه اشاره گر لیزری همرام دارم.
     اوه یه چیز دیگه. دانشجویی که مدیر جلسات سخنرانی این تالار بود اسامی سخنران ها رو نمی تونست پیدا کنه. اعلام می کرد : از نفر بعدی خواهش می کنم برای ارائه مقالشون تشریف بیارن... . البته که تقصیر از ایشون نبود و در این وضعیت بی در و پیکری سعی می کرد به کسی بی احترامی نشه. شما بودی چیکار می کردی؟ ها؟
     دو شب هم شرکت کنندگان، شام رو مهمون بودن و در سایر موارد هم شنیدم که کیفیت غذا اصلا" خوب نبوده. من اصلا" برای صرف غذا نرفتم چون منزل تهران هستش و منم دوست دارم برای غذا حتما" منزل کنار خانومم باشم. دستت درد نکنه که هم دست پختت یه چیز دیگه اس و هم منتی سر ما نداری. وقتی هم که لبخند می زنی یه دنیا رو بهم هدیه می دی... .
     یادش به خیر کنفرانس هایی که در شهرستان ها برگزار میشد. دانشگاه های دور افتاده اما منظم و آبرودار با رعایت همه شئون یک کنفرانس ملی_ بین المللی... .
شاید این مطلب بازهم ادامه داشته باشه... .

سلام